ชุมชนชาวไทยมอแกน
ชุมชนชาวไทยมอแกน ชาวมอแกน เป็นชนกลุ่มน้อยที่ใช้ชีวิตและเดินทางอยู่ตามเกาะต่างๆ ในทะเลอันดามัน มีวิถีชีวิตมีภาษาและวัฒนธรรมที่ต่างจากผู้คนส่วนใหญ่ในสังคมไทย ก่อนเกิดเหตุการณ์สึนามิ ชาวมอแกนมักจะมีวิถีชีวิตที่เร่ร่อนอยู่ตามหมู่เกาะต่าง ๆระหว่างไทยพม่าแต่หลังจากสึนามิ ทางอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ ได้สร้างบ้านที่ค่อนข้างถาวรให้อยู่บริเวณอ่าวบอน ต.เกาะพระทอง อ.คุระบุรี จ.พังงา ปัจจุบัน(๒๕๖๗) ชาวมอแกน มี ๙๗ ครัวเรือนประชากร ๓๙๔ คนชาย ๑๗๙ คนหญิง ๒๑๕ คน มีบัตรประชาชนแล้ว ๑๖๔ คน ชาวมอแกนเดิมนับถือผี เมื่อคราวประสบภัยสึนามิ ชาวมอแกนได้อพยพไปพักพิงณ ศูนย์ช่วยเหลือผู้ประสพภัยสึนามิ ที่วัดสามัคคีธรรม(ป่าส้าน) ต.แม่นางขาว อ.คุระบุรี จ.พังงา จึงมีความผูกพันธ์และใกล้ชิดกับวัดแต่ยังไม่ได้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนาเท่าที่ควร หลังจากอุทยานได้สร้างที่พักเสร็จชาวมอแกนก็กลับไปอาศัยอยู่ที่เกาะสุรินทร์ตามเดิม
เมื่อเดือนมีนาคม ๒๕๕๘ พระอาจารย์บุญนพ สุทฺธสีโล ได้มีโอกาสเดินทางไปร่วมทำกิจกรรมกับคณะหมอพยาบาลโรงพยาบาลคุระบุรีชัยพัฒน์ใน“โครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตชาวมอแกน” ได้เห็นพระพุทธรูปตั้งอยู่ที่ศาลาศูนย์การเรียนรู้ชุมชนชาวไทยมอแกน ได้ทราบจากหมอนุ้ย (กนกวรรณ ซุยยัง) เป็นหมอประจำอยู่ที่ศูนย์สาธารณสุขมูลฐาน เล่าให้ฟังว่าพระอาจารย์นิยม แห่งสำนักสงฆ์รวมน้ำใจได้นำมามอบให้ หลังจากเหตุการณ์สึนามิแล้วก็มิได้มีพระรูปใดมาทำการเผยแผ่ที่นี่อีกเลย ด้วยเหตุนี้พระอาจารย์บุญนพ สุทฺธสีโล ประธานสงฆ์แห่งวัดสวนวาง จึงดำริที่จะมาเผยแผ่หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ชุมชนชาวไทยมอแกนนี้ตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่งถึงปัจจุบัน โดยจะเดินทางไปปีละ ๒ ครั้ง ประมาณช่วงเดือนมีนาคมกับเดือนเมษายน ในเดือนพฤษภาคมปิดเกาะเพราะเป็นช่วงฤดูมรสุม และจะเปิดเกาะอีกครั้งประมาณกลางเดือนตุลาคม
หน้า:
[1]